Latest Entries
Τσάλεν-τζες
φ.δ.

Τσάλεν-τζες

Πράξη 1η Τικ-τακ. Τικ-τακ. Τικ-τακ. Σκοτάδι. Θα ήταν καλή ιδέα να ρίξει έναν ύπνο για να περάσει η ώρα. Τικ-τακ. Τικ-τακ. Τικ-τακ. Ζέστη. Πώς να κοιμηθεί μια τέτοια στιγμή; Η τύχη του τον περιμένει δύο μέτρα από πάνω. Σενιαρισμένος και τεντωμένος, νιώθει στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Το πανελλήνιο καρδιοχτυπά μπροστά στους δέκτες του. Έχει έρθει … Συνέχεια

Στο βάλτο της Πορτο-αλαλίας
φ.δ.

Στο βάλτο της Πορτο-αλαλίας

Μας έφαγε το μπόσικο μωρ΄αδερφέ μου ηλία γι΄αλλου το ξεκινήσαμε με μαστοριά και βία και μας προσάραξε ο καιρός στην Πορτο-αλαλία Οπού γραδέρνουμε καλά τα νεύρα το στοιχειό μας και βλέπουμε τι γίνεται σαν σκάει ο διάολός μας Σαν το θεριό μες το κλουβί σκάρος απάν’ στ’ αγκίστρι βουτάει στο μπατακόνερο για να μας συγκινήσει … Συνέχεια

Παράλογο
φ.δ.

Παράλογο

Στο χείλος κάποιου πράγματος, σίγουρα. Σε ένα ύψος, όχι δυσθεώρητο και αφύσικο. Στο ύψωμα που κατακτιέται από ανθρώπινα πόδια Ένα διάλειμμα που κρατάει μια στιγμή Ίσα-ίσα να ρίξεις μια ματιά στη θέα Και μετά χάος. «Μιας και δεν χρειάζεται να σπρώχνω, θα ήταν κρίμα να μην δοκιμάσω κι εγώ να κάτσω λίγο στο τιμόνι της … Συνέχεια

φ.δ.

Adagio

Είναι βράδυ, Μεγάλη Παρασκευή στην Κέρκυρα. Τρεις μαντράχαλοι στρίβουν αστραπιαία σ’ ένα καντούνι. Τα βήματά τους είναι τσατισμένα. Η πόλη είναι αποκλεισμένη από τις δεκάδες χιλιάδες επισκεπτών και μπουρζουαζο-προσκυνητών. Τα κεντρικά καντούνια έχουν ξεχειλίσει. Μια τεράστια μάζα ανθρώπων κινείται στην πόλη όπως τα χρωματιστά τετραγωνάκια στον κύβο του Ρούμπικ. Μόλις αδειάσει χώρος, που φτάνει για … Συνέχεια

φ.δ.

Απολωλός

O Σταύρος έκλεισε την πόρτα, έβαλε μπρος και ξεκίνησε, αποχαιρετώντας -κάπως καθυστερημένα- το βενζινά. Είχε κάνει όλη τη διαδρομή μέχρι εδώ κάπως ναρκωμένος και είχε φτάσει, ομολογουμένως -κάπως μακριά. Κάπως..Στο δρόμο -μέχρις εδώ- οι σκέψεις του -αν υπήρχαν- δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο. Μόνο μαλακίες. “Πόσο γρήγορα πάω;”, “σε πόση ώρα κάνω τα 70 χιλιόμετρα”, “αν … Συνέχεια

φ.δ.

Ραστ Ιαμβικό

Παρέτησέ τον το τζουρά Τα στήμπανκ και τους μπάφους Μην είσαι σκύλα κι άκαρδη Του ύψους ή του βάθους Θέλω να γίνω σαϊμπερπάνκ Και χακερόνι φίνο Να κάνω ντου στα φυλλοκάρδια σου Τον άλλονε να σβήνω Κόντρα, φωνή και στυλ τουπέ ν’αφήσεις πια μικράκι και δίχως τα καμώματα να ζήσουμε όπως λάχει Κάτω από το … Συνέχεια

φ.δ.

Απόπειρες μετάφρασης

Serenata Sintética – Cassiano Ricardo rua torta lua morta tua porta Όταν μιλά η ποίηση μην ψάχνεις σε ποια γλώσσα του φεγγαριού σου ο θάνατος, πέφτει στραβά στην πόρτα Στην πόρτα σου πίπτει Δρομάκι που κύπτει Φεγγάρι απ’την κρύπτη φ.δ. Συνέχεια